- qara tut-
- 黒いへりを付ける, 無実の罪を着せられる喪に服す
Modern Uyghur-Japanese dictionary. 2009.
qara tut-
Look at other dictionaries:
tut — is. Ağ, qara növləri olan xırda, şirəli meyvə və onun ağacı (ağ tut şirin, qara tut isə turşməzə olur). Tut çırpmaq. Tut qurusu. Tut doşabı. – <Allahverdiyev:> Tut bəhməzi bişirtdirərik. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xartut — is. İri qara tut. Tut cinsinin Azərbaycanda əsas üç növü bitir: ağtut, xartut və qırmızı tut və ya çəkil. M. Qasımov. <Bayram kişi:> Bunlardan başqa, iydə, innab, qaratut, xartut da buralarda çox yaxşı olur. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
turşax — (Naxçıvan) bax turşalax. – Bir qara tut var turşax olur; – Bı tutun özü hayla turşaxdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xoruzgülü — is. bot. Tünd qonur rəngdə yoğun və qısa kökümsov gövdəsi olan irisalxımlı, sarıçiçəkli çoxillik bitki. Xoruzgülü çoxillik bitki olub, tünd qonur, yoğun və qısa kökümsov gövdəyə malikdir. Yarpaqlarının kənarı hamardır. Gövdəsinin təpələrində… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tapmaq — f. 1. Axtarış, aramaq nəticəsində meydana çıxarmaq, üzə çıxarmaq, əldə etmək. Axtardığı kitabı tapmaq. – Gəzib güclə bir qapı tapa bildim. S. Rəh.. Əlində zərf gəzib tapır ünvanı; Qaynayıb, başına vurur al qanı. M. R.. // Eyni mənada adam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dürməx’ — (Cəbrayıl, Çənbərək, Gəncə, Qazax, Mingəçevir, Naxçıvan, Oğuz, Şəmkir, Şərur) arasına yağ və ya pendir qoyulmuş çörək, yuxa. – Əpbəyin arasında yağ olsa, pendir olsa, ona dürməx’ de:rix’ (Qazax); – Ana, o dürməx’dən birini də maηa ver (Şəmkir); – … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
burc — 1. bax bürc 1. 2. is. Ağacların hələ açılmamış yarpaq və çiçəyi; tumurcuq, puçur. Mal qara . . budaqların burclarını yeyirdi. S. R.. Yolun alt və üst tərəflərinə topa topa söyüd, tut, qələmə, iydə tingləri və burcu tökülmüşdü. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəymək — 1. f. 1. Toxunmaq. Mixək əkdim ləyəndə; Mixək boynun əyəndə; Bir cüt qurban demişəm; Əlim əlinə dəyəndə. (Bayatı). // Əl vurmaq, əlini toxundurmaq. Şeylərə dəymə! Kitablara dəymə! – <Hacı Murad:> Yox, oğlum, dəymə, yetişəndə yığıb sənə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haça — is. və sif. Ağacın bucaq şəklində ayrılmış gövdəsi və ya budağı, habelə haçalanmanın başlandığı yer. Alçaq əncir ağacının əyri haçasında oturan iki nəfər qara, yanıq oğlan uşağı bir birinə püstə qabığı atırdı. M. C.. Tut ağacının balkona enmiş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
